Weet jij nog die eerste avond in je nieuwe woonst? Het leuke moment waarop je voor de eerste keer een chipje op tafel zette of dat leuke eerste familiefeest met die vele hapjes?!
De chipjes en hapjes worden echter zo alledaags, dat het even saai is dan de zoveelste herhaling van FC de kampioenen bekijken.😅
Eten geeft zeker een extra dimensie aan onze belevenissen, maar hoe frequenter je iets ervaart hoe meer we het gewoon zijn.
Het kan dus paradoxaal klinken, maar hoe meer je van iets wilt genieten, hoe minder frequent je het mag doen.
Lagere frequentie is meer genieten
Denk aan alle dagelijks activiteiten die je nu bijna emotieloos doet, waarbij je vroeger zeer enthousiast was:
- Fietsen of met de auto rijden
- Een berichtje naar jouw partner sturen
- Jouw kat op jouw schoot zetten
- Een nieuw stuk kledij aandoen.
- Eens over de hond wrijven
Al deze activiteiten geven niet meer dezelfde voldoening en plezier dan de eerste keer dat je ze deed. Zo duw je jouw kat geïrriteerd van jouw laptop als ze voor de 4de keer op je toetsenbord komt zitten. Dat zelfde kleedje waarmee je ooit eerst jezelf 30 minuten stond te bewonderen in de spiegel, is nu een gordijn geworden in je dressoir.
Zo is het ook niet anders met voedingsgewoonten:
- De boterham met choco ’s ochtends
- Hapjes op vrijdagavond
- Eens een avond uit eten gaan
- Een koekje bij de grootouders
- etc.
De kans is groot dat je bij alle activiteiten in eerste instantie echt genoot, maar:
- Na 1704 dagen brood met choco te eten ’s ochtends, verschijnt er geen brede glimlach meer op je gezicht als de pot nutella op tafel gezet wordt.
- Hapjes op vrijdagavond was leuk, maar nu is het zo normaal dat je vergeet dat je aan het eten en drinken bent terwijl je voor de 54ste keer de reclame voor die “vernieuwende” tandpasta ziet passeren op tv.
- Na 15 jaar is gaan uit eten in het restaurantje om de hoek even spannend als de bus nemen op een maandagochtend.
- Terwijl dat koekje de eerste keer met een welgemeende dank u en een grootte glimlach werd verwelkomt, gaf je nu nog een knik of trok je hersenloos de koekenkast open.
Hoe frequenter je een gedrag stelt, hoe meer gewoon je het wordt. Zo gewoon dat het niet meer als iets speciaals aanzien wordt. Het is een nieuw normaal geworden. Wil je weer eens echt genieten, dan moet je de dosis vergroten: meer soorten hapjes, meer gangen op restaurant,… . Maar dan kom je in een uitzichtloze situatie terecht, waarin we telkens meer nodig hebben om er echt van te genieten.
Genieten met mate is dus de enige manier om ECHT blijvend te genieten.
Het lijkt dus zo tegenstrijdig, maar de enige manier om blijvend te genieten van een gezellige avond met hapjes is dat niet te frequent te doen.
Zo zijn er voedingsgewoonten die ik heb, maar bewust niet frequent doe om er meer van te genieten:
- Chips eten doe ik enkel op reis of bij een zeer uitzonderlijke, speciale gelegenheid
- Meerdere gangen eten doe ik enkel op een echte feestdag: communie, Pasen, Kerstmis
- Honing of chocolade eet ik enkel bij de havermoutpap ’s ochtends op reis
- …
Wil je later nog genieten? Doe jezelf een plezier en geniet dus ECHT met mate! 😉
Hoe minder frequent je dat gedrag stelt, hoe meer je er telkens van kan genieten. Less is more!
